Ομιλία 28ης Οκτωβρίου

Αγαπητά μου παιδιά, γονείς, συνάδερφοι, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, της εκκλησίας ...

            Σήμερα, δε θα σας μιλήσω αποκλειστικά και μόνο για την 28η του Οκτώβρη, ούτε για το "ΟΧΙ" που είπε ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, εκπροσωπώντας τη θέληση όλου του Ελληνικού Λαού έναντι στην υλική βία του Ιταλού δικτάτορα, ΑΛΛΑ θα σας μιλήσω για τα "ΟΧΙ" της ΕΛΛΑΔΑΣ δια μέσου των αιώνων, υπερασπίζοντας τα ιδανικά της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ και μαζί με αυτά και την εθνική μας ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ και ΥΠΟΛΗΨΗ.

Η Πατρίδα μας, η Ελλάδα από τα πρώτα χρόνια της ιστορικής της ζωής, δεν αποτέλεσε μόνο φωτοβόλος εστία του πνεύματος αλλά αποτέλεσε και ΚΟΙΤΙΔΑ της ελευθερίας και της φιλοπατρίας και χάρη σε αυτά ανύψωσε σε ΗΘΙΚΟ ΝΟΜΟ την υπεράσπιση του πάτριου εδάφους.

            Αφού αυτές τις ΙΔΕΕΣ είχαν από παλιά οι Έλληνες για την πατρίδα και την ελευθερία, ήταν φυσικό να τις υπερασπίζονται σε κάθε περίσταση με πραγματικό πάθος.

            Η πατρίδα μας πολλές φορές βρέθηκε αντιμέτωπη με βάρβαρους επιδρομείς. Προς όλους αυτούς τους επιδρομείς, η Ελλάδα αρνήθηκε να παραχωρήσει τα εδάφη της χωρίς πόλεμο και ΠΑΝΤΟΤΕ απάντησε σε όλους αυτούς με ένα μυριόστομο "ΟΧΙ".

            Αρκεί να θυμηθούμε, τα χώματα του Μαραθώνα και τα νερά της Σαλαμίνας, θα θυμίζουν αιώνια την αδάμαστη και περήφανη Ελληνική ψυχή.

            Αρκεί να θυμηθούμε, το "Μολων λαβέ" του Λεωνίδα. Οι Θερμοπύλες θα είναι το σύμβολο της αγάπης και του χρέους προς την πατρίδα. Οι τριακόσιοι του Λεωνίδα δεν πέθαναν. Έμειναν αιώνιοι και αθάνατοι, σύμβολα φωτεινά.

            Αρκεί να θυμηθούμε, τη χιλιόχρονη αντίσταση του βυζαντίου με τα ελληνικά χρώματα.

            Αρκεί να θυμηθούμε, τα 400 χρόνια σκλαβιάς και δουλείας απέναντι στους Τούρκους. Αιώνιοι και αθάνατοι έμειναν όλοι οι μεγάλοι αγωνιστές και ήρωες του 1821.

             Πώς ήταν δυνατόν εκεί στις απάτητες κορφές της Ηπείρου να μην επαναληφθεί το Ελληνικό θαύμα; Η άσβηστη, η ακοίμητη φλόγα της λευτεριάς, που καίει μέσα σε κάθε Ελληνική ψυχή, έδωσε το θάρρος, τη δύναμη και την τόλμη στους φαντάρους μας και στις γυναίκες ηπειρώτισσες κι έγιναν οι ήρωες και οι ηρωίδες με την ατσαλένια θέληση, οι αγνές μορφές που θα θυμίζουν την πίστη στα αιώνια και ακατάλυτα ιδανικά της φυλής μας.

            Σήμερα όμως, παρ' όλες τις εναγώνιες προσπάθειες και προειδοποιήσεις του μεγάλου μας ποιητή, Κ. Καβάφη μέσα από τη φράση του "οι βάρβαροι δεν εισβάλουν πλέον από τα σύνορα στην πατρίδα μας αλλά εισβάλουν κατευθείαν από τις τηλεοράσεις στα παιδικά δωμάτια", εναρμονίζοντας την άποψη του Βάρναλη με τα γεγονότα που ζούμε στην πατρίδα μας το τελευταίο διάστημα, δείχνουμε να ΞΕΧΝΑΜΕ την κληρονομιά μας.

            Πως είναι δυνατόν να λησμονούμε τόσα μυριόστομα "ΟΧΙ"; Πως είναι δυνατόν να αποστασιοποιούμαστε από την πίστη και την ελπίδα που μας κληρονόμησαν όλοι αυτοί οι αθάνατοι νεκροί ; Πως είναι δυνατόν η θυσία τους να μη μείνει αιώνια στη μνήμη μας ; Πως είναι δυνατόν οι πράξεις τους να μην είναι ο φάρος που θα φωτίζει και θα παραδειγματίζει τις επόμενες γενιές ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.

Κωνσταντίνος Β. Σαχινίδης

Λάρδος, 2011